Steeds meer zelfvertrouwen
Vanmorgen vroeg ging ons wekkertje weer af en hij had zichtbaar zin in deze nieuwe dag.
Eerst werden er wat boodschapjes door Leo gedaan en daarna ging ik met de meiden naar de workshop ‘Wat je altijd al wilde weten over
dolfijnen’. Vera ging mokkend mee, want ze ‘wist eigenlijk alles al over dolfijnen’.
Je raadt het zeker al.... Ze wilde zoveel weten, dat ze best wel veel, maar vooral ook goede vragen stelde.
Nu weten we:
-
Dat Bonnie, de dolfijn waar Twan mee zwemt, de grootste is van de therapiedolfijnen.
- Het CDTC werkt met tuimelaardolfijnen
- De orka de grootste dolfijnachtige is
- Dat dolfijnen, botten en vingerkootjes in hun voorvinnen hebben en dat de rug- en staartvin van kraakbeen is
- Dolfijnen kunnen kijken zonder ogen door het gebruik van echolocatie en dat ze dan een soort rontgenbeelden zien
- Bonnie bijna 30 jaar oud is en dat haar zoon Samí komende vrijdag (31 aug) jarig is en dan alweer 3 jaar wordt
- Dat Samí nog steeds moedermelk bij Bonnie drinkt
- En dat dolfijnen zelf niets drinken, maar vocht uit de vis halen die ze eten
Waarom met dolfijntherapie zoveel resultaat bereikt kan worden met kinderen zoals Twan, is dat ze werken in het water wat een releaxed gevoel
geeft. De dolfijn werkt op ooghoogte met het kind en kunnen hierdoor makkelijk contact maken. De dolfijnen maken alleen geluid en kunnen ook niet praten zoals veel kindjes die voor de
dolfijntherapie komen. En vooral veel spel en plezier maken met elkaar! Dit alles bij elkaar, kan veel zelfvertrouwen geven bij alle therapieoefeningen die tijdens deze weken worden gegeven
aan het therapiekind.
Na een hoop interessante dingen over dolfijnen gehoord te hebben, gingen we weer op weg naar het hotel. Nog even een uurtje releaxen en lunchen, en
toen was het alweer tijd voor de therapie van Twan.
Twan begon aan het eind van de ochtend wat energieker te worden dan normaal en liet weten dat hij zin had om te gaan zwemmen met Bonnie.
Bij het starten van de oefeningen achter de schermen, had Matthias al door dat Twan één en al (positieve) energie was. Dit energielevel moest er even
uit en Matthias begon met diepedruk oefeningen om een betere concentratie te krijgen.
Op de vloer hadden Matthias en Elsemiek kleine voorwerpen zoals balletjes en stenen tegeltjes met structuur neergelegd met een handdoek daarover.
Elsemiek stond met het favoriete speelgoed, ‘een bal,’ klaar aan de andere kant van de handdoek. Als Twan met de bal wilde spelen, moest hij (met wat hulp) over de handdoek heen lopen met blote
voeten. Na enig aanmoedigen begon hij dan te lopen. Eerst wat onzeker, maar de laatste stappen gingen steeds beter. Ook heeft hij met blote voeten op een verhoging met traptredes omhoog en weer
naar beneden gelopen. Matthias hield hem vast bij de heupen.
Matthias was het opgevallen det de trek- en duwkracht in het bovenlichaam van Twan niet zo sterk ontwikkeld is, als dat zou moeten. Als hij meer
kracht zou krijgen in zijn bovenlichaam, is dit in het voordeel voor zijn balans. Nu valt er ineens veel op zijn plek, want Twan heeft nooit gekropen op handen en knieën. Wat we ook probeerden,
hij vond en vind dit altijd erg vervelend om te doen.
We kunnen nu weer een nieuw doel aan ons lijstje toevoegen. De komende tijd gaan we dus ook werken aan de rompstabiliteit.
Twan heeft naar het dock eerst achter zijn rolstoel gelopen. Hoe dichter hij bij het dock kwam hoe meer zelfstandig hij liep. Op het dock heeft Twan
goed gewerkt. Hij koos iedere keer dezelfde opdracht waaruit hij mocht kiezen, ook als de foto’s omgewisseld werden. Bonnie was vandaag wat onrustig en ze hield Samí erg in de gaten. Regelmatig
ging ze zich even met Samí bemoeien.
Bij de balansoefeningen op het dock, was hierdoor de concentratie bij Twan soms even kwijt.
Twan had in het water vandaag de neiging om zelfstandig op onderzoek uit te gaan. Twan krijgt op zoveel gebied steeds meer zelfvertrouwen!
Na de therapie kwam Matthias ons vertellen hoe het gegaan was en hij zei gelijk dat Twan hem vandaag best wel moe had gemaakt. Dit kwam vooral door
de (positieve) krachtige energie die Twan in zijn lichaam had. Dit geeft nog meer de mogelijkheid om de therapie een tandje op te voeren.
Tijdens het momentje met de Brusjes, ging Vera samen met Iris en alle andere brussen, op pad naar een strandje om daar te kajakken. Ze hebben het zo enorm naar hun zin gehad! Na het kajakken en de
therapiesessie werd er gezellig weer met elkaar afgesproken en gingen Iris en Vera met de familie van Annika op pad naar een strandje om te snorkelen en natuurlijk lekker te kletsen!
Twan heeft nog een uurtje gezwommen en zitten chillen bij het zwembad samen met Leo.
Na het eten zat Twan vol met baldadigheid. Tijd om naar bed te gaan dus, zeker als er geen rem meer op zit. Hij heeft
nog een half uurtje getrommeld tegen de omheining van bed en aan de gordijnen lopen trekken die naast zijn bed hangen, maar meneer is gelukkig toch snel in slaap gevallen. Morgen weer een
dag met nieuwe energie en gaan we er weer fris tegenaan!
Reactie schrijven
Lisette (woensdag, 29 augustus 2018 07:21)
Wat een mooie foto's en filmpje! En wat gaat het lekker met Twan! Geniet van deze bijzondere ervaring. Liefs van ons!
Gerda (woensdag, 29 augustus 2018 07:34)
Wat mooi en fijn om te zien/ lezen dat het zo goed gaat. Groetjes Wim en Gerda
Geertje Koster (woensdag, 29 augustus 2018 20:50)
Wat leuk om al jullie verhalen te lezen. Ook zo herkenbaar en Jessica zei van de week: ik wil ook weer een keer met Djaino �
Ariska (zaterdag, 01 september 2018 11:14)
wat bijzonder....en wat doen jullie t allemaal goed.