Therapiedag 2 en 3

De therapiedoelen krijgen steeds meer vorm

Twan werd op de ochtend van de tweede therapiedag ook weer lekker vroeg wakker. Je zou denken dat dolfijntherapie best vermoeiend is, maar Twan heeft gewoon lekker zin in deze dag. Het eerste wat hij vanmorgen deed, was het boekje pakken van de dolfijntherapie en zo liet Twan weten dat hij vandaag weer wilde gaan zwemmen met Bonnie.


Voordat de therapie begon, overhandigde Twan het superleuke Stichting Jens T-shirt aan Matthias. Omdat Twan iets te enthousiast was en zijn spanning erg hoog lag, bleef hij gooien en normaal aangeven was er niet bij. Omdat Twan regelmatig gooit met wat hij maar ook voor handen krijgt, hebben we gelijk een mooi therapiedoel te pakken. Later tijdens de therapieweken gaan we opnieuw proberen om het t-shirt te geven aan Matthias, maar dan op een rustige manier.

Tijdens de dolfijntherapie was Twan veel rustiger en hij durfde al veel meer met dolfijn Bonnie te doen. Bonnie heeft met de voeten van Twan op haar snuit hem voortgeduwd in het water. De spelletjes met dolfijn Bonnie en de bal blijven toch favoriet!  Op het laatst heeft hij Bonnie zelfs een knuffel gegeven. 

Achter de schermen heeft Twan geoefend met zijn balans en het los staan. Hij heeft hier op dit moment nog wat moeite mee vanwege de operatie aan zijn voeten van afgelopen voorjaar. Vandaag en morgen wordt Twan vooral nog geobserveerd tijdens de therapie en aan de hand daarvan worden de definitieve doelen vastgesteld waaraan gewerkt gaat worden.


Ook vanmiddag wilde Twan nog heel graag zwemmen even in het zwembad bij het hotel. Daarna was het snel douchen en op naar het Happy Hour van het CDTC dat gehouden werd in de tuin van ons hotel. Hier hebben wij kennis gemaakt met de andere ouders, kinderen en therapeuten. 

Na deze happening was het best wel laat voor Twan en moest hij nog eten. Snel even wat pannenkoeken gebakken voor iedereen en daarna lekker naar bed.


De dokdag voor het gezin

Op de eerste woensdag van dedolfijntherapie is het altijd dokdag. Het gezin mag dan heel dichtbij de dolfijn komen op het dok. De broertjes en zusjes mogen dan zelfs helpen en ervaren vanaf het dok. Omdat Twan wel drie zussen heeft, was het lekker druk op het dok. Gelukkig pasten ze er allemaal op en het was een droom die uitkwam.
Later mochten wij aan de zijkant van het dok de therapie komen bekijken.
Zelf heb ik het laatste kwartier verstek laten gaan en ben ik met de opa’s en oma’s naar de workshop ‘Sensorische Integratietherapie’ gegaan. In het kort gezegd ging het over prikkelverwerking en wat als de prikkels anders verwerkt worden en hierdoor het gedrag wat erop volgt niet gewenst is.
Het was erg leerzaam en hier gaan we thuis ook zeker mee aan de slag.

Aan het eind van de therapiesessie kreeg Leo van Matthias te horen hoe het gegaan was. Zelf zat ik nog bij de workshop en kreeg later via Leo te horen hoe het ging.
Twan deed het erg goed, totdat Leo aan het dok verscheen en toen was de concentratie totaal verdwenen.
Het probleem van het alles maar weggooien, daar gaat aan gewerkt worden als therapiedoel en Twan gaat leren ‘nee’ te ze zeggen als hij ook nee bedoelt.
Als Twan iets niet wil, dan duwt of gooit hij het weg. Alleen zegt hij in een nee situatie vaker ja en duwt het dan toch weg, dus eigenlijk bedoelt hij nee. Het nee zeggen kan Twan wel, alleen het toepassen in een situatie waarin hij iets niet wil, dat begrijpt hij nog niet. Het woord ‘nee’ moet bij Twan nog gekoppeld worden aan de betekenis ervan.

Morgen weer een dag met nieuwe kansen en uitdagingen voor ons allemaal!

Reactie schrijven

Commentaren: 1
  • #1

    Marianne (vrijdag, 24 augustus 2018 10:20)

    Wat ontzettend leuk om te lezen.
    Zet hem op allemaal en heel veel plezier!

    Groetjes,
    Marianne Dunnebacke